Afgelopen zaterdag stond de laatste grote training op het
programma voor de volledige Vlug Trug 4
Life ploeg. Ook onze begeleidster Pien
en twee vluggers Dennis en Johan reisde met ons mee, zodat we met in totaal 12
mensen aan de start stonden.
 |
| Vlug trug 4 Life in actie |
Rond half 8 zijn we met het volledige team vertrokken.
Willie, Johan en Pien gingen voor de 170 kilometer en de overige 9 renners voor
de volledige afstand. Na ons warm te hebben gereden op de eerste niet al te
steile klim vervolgde we onze weg over vooral bredere glooiende wegen in de
richting van Bastenaken. Onderweg zaten enkele pittige beklimmingen, waaronder
waaronder de Chambralles (max 20%) de de Cote de Odeigne (max 13%). Het tempo is goed en iedereen kan goed volgen.
Op langere klimmen viel de groep een beetje uit elkaar, maar op de glooiende
wegen kon iedereen goed volgen.
Mijn benen zijn niet zo goed als vorige week, maar door goed te eten en te drinken voel ik me nog redelijk goed als we na 150 kilometer Coté de Wanne naderen. De beklimming loopt goed en boven kunnen we even bijkomen bij de controle post. Nadat iedereen is bijgekomen beginnen we aan de gevaarlijke afdaling richting de Stockeu. In de derde Bocht maakt Dennis een inschattingsfout, waardoor hij de macht over zijn fiets verliest en een Johnny Hoogerlandje aan ons demonstreert. Hij duikt Over zijn fiets de berm in inclusief prikkeldraad en een kopstoot tegen een paaltje. Gelukkig valt de schade mee, mede door het dragen van een helm. Hij heeft alleen enkele flinke krassen op zijn been en een kapotte helm. Hij vervolgd de weg en zal het einde ook halen.
Van de schrik bekomen kunnen we niet echt, want onderaan de
afdaling wacht de Stockeu op ons. Naar mijn mening de meest rottige klim van de
Ardennen. Toch rijd ik hem lekker omhoog en voelen mijn benen steeds beter aan.
Ne wederom een pittige afdaling vervolgen we de route richting de Redoute. Het
is te merken dat we de 200 kilometer gaan halen, want de pijntjes, kramp en andere
vermoeidheidsverschijnselen beginnen bij de meeste op tetreden. Voor Jan
betekend dit hevige kramp aanvallen. Toch zet hij door, zodat hij bij de Finish
toch nog 240 kilometer heeft gefietst (hij heeft alleen de Redoute
overgeslagen).
Na 200 kilometer doemen de laatste twee zware beklimmingen
voor ons op. Beginnend met de Redoute. Aangezien we deze niet via de
traditionele kant benaderen valt deze voor mij behoorlijk tegen. Hij is best
pittig, maar kan in zijn geheel niet tippen aan de originele kant.
Alleen de
laatste 200 meter komen in de buurt van het steilste stuk van de originele
klim. Na een mooie afdaling en enkele minder steile klimmetjes naderen we de De
la Roche Aux Faucons, ofwel de Valkenrots. Een klim waar geen einde aan komt. De
klim is opgebouwd uit verschillende plateaus, waar via steile stukken tot 16%
naar toe geklommen wordt. Mede hierdoor is hij wel te doen, maar de steile
stukken hakken er goed in, aangezien de 230 kilometer al in de benen zitten.
 |
| De Valken rots |
Na de Valkenrots is het een grote afdaling naar Luik. Terug kijkend
op deze tocht kunnen we allemaal concluderen dat we klaar zijn voor Tour For
Life. Met een gemiddelde van ruim boven de 25 per uur komen we iets over half7
aan bij de finish.
Vandaag gaan de complimenten naar Bert, aangezien het zijn
langste tocht ooit was en hij hem uitstekend heeft uitgereden. Op de klimmen
zette hij goed door en mede door zijn doorzettingsvermogen heeft hij de finish
behaald.
De komende weken bestaat vooral uit voorbereidingen voor de
Tour for life en vooral uitrusten. Vanaf 24 augustus zijn hier de ervaringen
van mij en mijn team te volgen via dit blog en de website van Tour for Life.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten