Afstand
|
:
|
160km
|
Hoogtemeters
|
:
|
3400Hm
|
Beklimmingen
|
:
|
Col de Bluffy (620m), Col de Frétallaz(690m), Mont Salève (1375m),
col de Faucille (1323m), Col de savine (1048m)
|
Vanmorgen ging wederom om half 6 de wekker. Buiten was het nog donker. We moesten alweer ons bed uit, want om kwart over 7 zouden we weer starten voor 160 kilometer door de Jura. Gelukkig was de temperatuur een stuk beter dan gisteren. Het opstaan en tas in pakken begint na 2 dagen al een beetje routine te worden, zodat we allemaal om kwart over 7 ontbeten hadden en alle tenten afgebroken bij de bus lagen.
Direct na de start reden we eerst langs het meer van Annecy, wat mooie plaatjes opleverde. lang konden we er niet van genieten, aangezien na 10 kilometer de eerste beklimming al voor ons opdoemde. gelukkig geen al te zware beklimming. de kilometer die volgde waren veel op en af, over mooie binnenwegen. Na ongeveer 40 kilometer zijn we begonnen aan een van de twee 1e categorie beklimmingen voor vandaag de Mont Salève. Boven op de beklimming hadden we een schitteren uitzicht. we keken uit over de Mont Blanc en over het meer van Geneve.
Na boven op iedereen te hebben gewacht zijn we de technische afdaling ingegaan naar het eerste controle punt. Dit was met recht de afdaling met de meeste haarspeldbochten die ik ooit heb gereden. Wel schitterend en echt genieten voor dalers, zoals we allemaal wel zijn. Na de controle werden we al snel Zwitserland ingestuurd. Over glooiende wegen tussen de wijnranken door. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 29 graden dus het was echt genieten. Na 110 kilometer doemde de tweede 1e categorie beklimming voor ons op, welke ons zou brengen naar het dak van de Jura. Een geleidelijke beklimming met mooie uitzichten over het uitgestrekte land. Boven was de temperatuur gedaald naar ongeveer 18 graden, wat ons deed besluiten om snel aan de afdaling te beginnen richting de finish.
De finish konden we pas bereiken nadat we nog een klein bergje hadden bedwongen, maar iedereen is vandaag weer ongeschonden aangekomen.
Vandaag wil ik mijn helmpje afnemen voor Pien en Jan van Bragt, onze twee begeleiders. zij zorgen ervoor dat alle spullen naar de andere camping worden gebracht, helpen mee met de tenten opzetten, staan onderweg op de punten waar we ze het hardste nodig hebben en zorgen bovenal voor support voor ons allen. Dus helmpje af voor Pien en Jan.
Morgen wacht ons een tocht van 190 kilometer. De echte bergen laten we even achter en we zetten koers richting de Vogezen. Bij mij zijn de benen en het moraal nog goed. Ik weet niet hoe het is met de benen van de anderen, maar aan het moraal ontbreekt het bij niemand. Ondanks lichte pijntjes hebben we weer zin in morgen.
Op naar de Cauberg!
(Nog een filmpje toegevoegd waar wat Vlugtrgforlife-ers in beeld komen.)
Direct na de start reden we eerst langs het meer van Annecy, wat mooie plaatjes opleverde. lang konden we er niet van genieten, aangezien na 10 kilometer de eerste beklimming al voor ons opdoemde. gelukkig geen al te zware beklimming. de kilometer die volgde waren veel op en af, over mooie binnenwegen. Na ongeveer 40 kilometer zijn we begonnen aan een van de twee 1e categorie beklimmingen voor vandaag de Mont Salève. Boven op de beklimming hadden we een schitteren uitzicht. we keken uit over de Mont Blanc en over het meer van Geneve.
Na boven op iedereen te hebben gewacht zijn we de technische afdaling ingegaan naar het eerste controle punt. Dit was met recht de afdaling met de meeste haarspeldbochten die ik ooit heb gereden. Wel schitterend en echt genieten voor dalers, zoals we allemaal wel zijn. Na de controle werden we al snel Zwitserland ingestuurd. Over glooiende wegen tussen de wijnranken door. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 29 graden dus het was echt genieten. Na 110 kilometer doemde de tweede 1e categorie beklimming voor ons op, welke ons zou brengen naar het dak van de Jura. Een geleidelijke beklimming met mooie uitzichten over het uitgestrekte land. Boven was de temperatuur gedaald naar ongeveer 18 graden, wat ons deed besluiten om snel aan de afdaling te beginnen richting de finish.
De finish konden we pas bereiken nadat we nog een klein bergje hadden bedwongen, maar iedereen is vandaag weer ongeschonden aangekomen.
Vandaag wil ik mijn helmpje afnemen voor Pien en Jan van Bragt, onze twee begeleiders. zij zorgen ervoor dat alle spullen naar de andere camping worden gebracht, helpen mee met de tenten opzetten, staan onderweg op de punten waar we ze het hardste nodig hebben en zorgen bovenal voor support voor ons allen. Dus helmpje af voor Pien en Jan.
Morgen wacht ons een tocht van 190 kilometer. De echte bergen laten we even achter en we zetten koers richting de Vogezen. Bij mij zijn de benen en het moraal nog goed. Ik weet niet hoe het is met de benen van de anderen, maar aan het moraal ontbreekt het bij niemand. Ondanks lichte pijntjes hebben we weer zin in morgen.
Op naar de Cauberg!
(Nog een filmpje toegevoegd waar wat Vlugtrgforlife-ers in beeld komen.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten