Afstand
|
:
|
140 km
|
Hoogtemeters
|
:
|
2500 hm
|
Beklimmingen
|
:
|
Col du Hundsruck(748m), Grand Ballon (1325m), Le Hohneck (1139m)
|
Vandaag geen internet op de camping of in de buurt. Bart
heeft even een korte update gegeven door de telefoon, want hij wilde toch even
laten weten hoe het was op dag 5.
Het was een relatief korte etappe van 140km door de Vogezen.
Met de laatste echte beklimming de berg Grand Ballon. Het was erg mistig op de berg.Ondanks de slechte weersverwachting van regen en mist viel het erg mee. Een graad of 20, fris, maar geen regen.We hebben met de hele ploeg de etappe gefietst en we zijn goed aangekomen. Het was een zwaar parcours, want het was erg glooiend.De benen beginnen te voelen dat dit dag 5 was. Maar met deze benen ga ik het einde wel halen.
Met de laatste echte beklimming de berg Grand Ballon. Het was erg mistig op de berg.Ondanks de slechte weersverwachting van regen en mist viel het erg mee. Een graad of 20, fris, maar geen regen.We hebben met de hele ploeg de etappe gefietst en we zijn goed aangekomen. Het was een zwaar parcours, want het was erg glooiend.De benen beginnen te voelen dat dit dag 5 was. Maar met deze benen ga ik het einde wel halen.
De etappe van morgen is 162km. De weerverwachting is zeer slecht: wind tegen, regen en een temperatuur van maximaal
18 graden.Hopelijk is het weer in de praktijk een stuk beter...
Update vanuit frankrijk:
Aangezien ik een dag later wel internet heb, hier nog een update van mijzelf. Zoals hierboven al staat stond de laatste echte beklimming op het programma, namelijk de Grand Ballon. Ondanks zijn hoogte van maar 1325meter, mag het toch wel een echte berg genoemd worden. De voorspellingen waren dramatisch, maar de praktijk was gelukkig een stuk beter. het was droog, dat was het belangrijkste. we zijn met het gehele team naar de voet gereden van de eerste beklimming.
Door de constant wisselende stijgingspercentages een slopende klim. Boven gewacht tot het gehele team compleet was, waarna we koers hebben gezet naar de laatste echte berg van deze Tour for life, de Grand ballon. In het begin loopt deze geleidelijk omhoog, maar na enkele kilometers beginnen de stijgingspercentages van 8 en 9 procent. De benen waren nog steeds redelijk goed, maar de eerste pijntjes begon ik toch wel te voelen. In een gestaag tempo klommen we naar boven.Ondertussen daalde de temperatuur tot rond de 10 graden. In het dal langs ons zag je de mist langs trekken, wat ook weer mooie beelden opleverden. Ontertussen waren we de top bijna genaderd. Het besef dat de laatste berg bedwongen was drong door.
Boven snel warme kleren aan en wat eten en drinken, nadat iedereen boven was zijn de met z'n negenen verder gereden over de Route de Creté. Een schitterende weg over de kammen van de Vogezen. Ondanks het mistige weer soms toch schitterende uitzichten richting het dal. Na 22 kilometer gevolgd door de afdaling van de Schucht naar Gerardmer.
De route verliep daarna voorspoedig en we waren dan ook al om 3 uur binnen op de camping. Dit was zo vroeg dat de soep (welke elke dag voor ons klaar stond vanuit de organisatie) nog niet klaar stond. We konden allemaal terug kijken op een schitterende dag. Op naar de dag van morgen.
Update vanuit frankrijk:
Aangezien ik een dag later wel internet heb, hier nog een update van mijzelf. Zoals hierboven al staat stond de laatste echte beklimming op het programma, namelijk de Grand Ballon. Ondanks zijn hoogte van maar 1325meter, mag het toch wel een echte berg genoemd worden. De voorspellingen waren dramatisch, maar de praktijk was gelukkig een stuk beter. het was droog, dat was het belangrijkste. we zijn met het gehele team naar de voet gereden van de eerste beklimming.
Door de constant wisselende stijgingspercentages een slopende klim. Boven gewacht tot het gehele team compleet was, waarna we koers hebben gezet naar de laatste echte berg van deze Tour for life, de Grand ballon. In het begin loopt deze geleidelijk omhoog, maar na enkele kilometers beginnen de stijgingspercentages van 8 en 9 procent. De benen waren nog steeds redelijk goed, maar de eerste pijntjes begon ik toch wel te voelen. In een gestaag tempo klommen we naar boven.Ondertussen daalde de temperatuur tot rond de 10 graden. In het dal langs ons zag je de mist langs trekken, wat ook weer mooie beelden opleverden. Ontertussen waren we de top bijna genaderd. Het besef dat de laatste berg bedwongen was drong door.
Boven snel warme kleren aan en wat eten en drinken, nadat iedereen boven was zijn de met z'n negenen verder gereden over de Route de Creté. Een schitterende weg over de kammen van de Vogezen. Ondanks het mistige weer soms toch schitterende uitzichten richting het dal. Na 22 kilometer gevolgd door de afdaling van de Schucht naar Gerardmer.
De route verliep daarna voorspoedig en we waren dan ook al om 3 uur binnen op de camping. Dit was zo vroeg dat de soep (welke elke dag voor ons klaar stond vanuit de organisatie) nog niet klaar stond. We konden allemaal terug kijken op een schitterende dag. Op naar de dag van morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten