Afstand
|
:
|
110 km
|
Hoogtemeters
|
:
|
1200 hm
|
Beklimmingen
|
:
|
Cote de Wanne, Cote La Vecque, Cote Henri chapelle, Loorberg, Bemelerberg, Cauberg
|
Vandaag was het dan zover, de laatste etappe stond op het programma. Op papier een niet al te zware etappe met maar 110 kilometer, maar toch zaten er verschillende beklimmingen in. Meteen vanaf de start moesten we de Wanne beklimmen, een best pittige klim, maar met al ruim 1150 kilometer in de benen waren ze relatief makkelijk. Toch voelde je dat de afgelopen 2 dagen zwaar zijn geweest en de spieren en pezen een beetje tegensputteren. Ook dat was natuurlijk te verklaren en deze pijntjes overleefden we ook wel weer.
Na een mistige start, nam de zon het over en reden we lekker trappend richting Nederland. Zonder problemen reden we iets na de 90 kilometer Nederland binnen. Na nog de bemelerberg te hebben beklommen kwamen we aan bij het verzamelpunt, van waar we per ploeg de Cauberg op zouden rijden. Hier hebben we heerlijk gezeten op het terras en ons meester gemaakt over heerlijke broodjes frikandel en hamburger.
Om kwart over drie was het dan zover: We mochten koers zetten naar de Cauberg. Na eerst afgedaald te hebben naar Valkenburg kon de Heldentocht beginnen. Bovenaan stonden de mensen rijen dik alle renners aan te moedigen en bij het Casino was de erehaag groots. Het onthaal was echt super.
We kunnen terugkijken op een schitterende 8 dagen. waar we allemaal van het begin tot het eind van hebben genoten. Natuurlijk was het niet altijd even fijn en waren de broze zitvlakken bij sommige echt een lijdensweg. Over het algemeen was de schade:
- Twee lekke banden
- Een kapotte spaak
- Negen paar vermoeide benen
- Zes zere billen
- Negen renners, waarvan je denkt dat ze altijd een broek en een shirt aan hebben
- Negen blije, maar vermoeide fietsers
- Twee vermoeide maar voldane begeleiders,
- Een thuisfront dat blij is dat we allemaal heel en gezond terug zijn
ps. Lees ook het verslag van gisteren, deze staat er ook op (hieronder op oudere berichten klikken)
